SERIE I EDYCJE
07.12.2024 – 18.01.2025
Fundacja Profile
Franciszkańska 6, 00-214 Warszawa
wtorek–sobota
12.00–19.00
Natalia Brandt, Tomasz Ciecierski, Andrzej Dłużniewski, Jarosław Kozłowski Zbigniew Libera, Józef Robakowski, Teresa Tyszkiewicz, Ryszard Waśko Krzysztof Wodiczko.
Pokaz obejmuje prace twórców z różnych generacji i nawiązujących do rozmaitych tradycji, którzy w swoich praktykach artystycznych często przepracowywali różne wątki i tematy całymi seriami prac.
Jarosław Kozłowski
w pracach z monumentalnej seriiRecycled News 2 (2006–2015) nie przestaje prowokować do pytań o granice medializacji współczesnego doświadczenia i o same media, których wiarygodność z góry niejako kwestionuje, skrzętnie zamalowując całe strony różnojęzycznych gazet.
Jarosław Kozłowski,
z serii Recycled News II,
(Gazeta Wyborcza), 2006 akwarela na gazecie, 49 x 65 cm
Andrzej Dłużniewski
w kilku seriach przenicowywał pojęcie obrazu, którego w tych pracach zazwyczaj nie było. W abstrakcyjnych, uproszczonych formach Ikonogramów (1973–1974) poddawał geometrycznym rozkładom ramy nieistniejących obrazów.
Andrzej Dłużniewski, z serii Ikonogramy, 1975
tusz, papier, 33 x 49 cm
Tomasz Ciecierski
W kolażach z serii Dedykacje (2012–2022) Tomasz Ciecierski oferował dostęp do swoich artystycznych fascynacji. Dedykowane klasykom modernizmu, awangardowym obrazoburcom czy ulubionym malarzom artysty są rodzajem przewodnika po jego prywatnej historii sztuki.
Tomasz Ciecierski, z serii Dedykacje Piet Mondrian, 2021
kolaż,31 x 23 cm
Zbigniew Libera
w serii Tak, to jest to, co myślisz, że jest (2017) pokazuje możliwości manipulowania fotograficznym przekazem oraz fabrykowania wizualnych komunikatów, noszących znamiona prawdy. W wyreżyserowanych inscenizacjach artysta balansuje na granicy reporterskiej prawdy i filmowej fikcji.
Zbigniew Libera, z serii Tak, to jest to, co myślisz, że jest, nr 040, 2017, odbitka żelatynowo-srebrowa, papier matowy, 38,3 x 56 cm
Józef Robakowski
w fotograficznej serii Kino to potęga! (1984–1985) ironizował na temat fantazmatów ideologicznych w groteskowo heroicznych gestach wykonywanych do kamery przy użyciu znaczących dla czasów PRL-u rekwizytów, jak cegła czy bochenek chleba.
Józef Robakowski, z serii Kino to potęga!, 1984-1985 vintage print, 19,5 x 25 cm
Teresa Tyszkiewicz
Kalendarz (2000) Teresy Tyszkiewicz, seria prac na papierze była zapisywaniem siebie i czasu. Każdy styczniowy dzień 2000 roku miał swoją wizualną rejestrację pismem z jednym, powtarzającym się słowem ѐpingle (franc. szpilka) i przyszpilkowaną po środku kartką wyrwaną z kalendarza.
Teresa Tyszkiewicz, z serii Kalendarz, 2000
szpilki, farba 3D, druk, papier, 29,5 x 20 cm
Natalia Brandt
W pracach z serii Ukryte związki rzeczy (2017) Natalia Brandt z plątaniny form, kształtów i przewrotnie dopowiadających je słów konstruuje rodzaj „wizualnych aforyzmów”. Nakładające się warstwy wymieszanych znaków interpunkcyjnych, liter, liczb, tworzą struktury narracyjne pełne poczucia humoru i odniesień do historii sztuki.
Natalia Brandt z serii Ukryte związki rzeczy,
Nie taki społeczno-kulturalny, 2017 kolaż, 30 x 40 cm
Krzysztof Wodiczko
Fotografie z serii Pojazd (1973) przedstawiają Krzysztofa Wodiczkę testującego na ulicach Warszawy swój pierwszy pojazd, będący ironiczną metaforą liberalnego zniewolenia w latach 70. Zdjęcia są rejestracją jednego z pierwszych działań w przestrzeni publicznej i wyprowadzania sztuki na ulice.
Krzysztof Wodiczko, Pojazd, 1973
odbitka żelatynowo-srebrowa, papier,
26,7 x 26,7 cm
Ryszard Waśko
Edycyjna praca Ryszarda Waśki
Model „A-B-C-D-E-F=1-36” (1974) jest zapisem jego laboratoryjnych praktyk dotyczących synchronizacji obrazu i dźwięku. Przedstawia tablicę z 36 polami skonstruowaną do filmu, w którym ruchami kamery artysta zmieniał częstotliwość dźwięku przypisanego poszczególnym polom.
Ryszard Waśko, Model „A-B-C-D-E-F = 1-36“, 1974 / 2022
fotografia 29 x 29 cm