Prosto – krzywa, 1973, 7’13”, 35 mm
Film jest przewrotną realizacją dotyczącą przestrzenności obrazów filmowych Na kolejne sekwencje scen ulicznych artysta nałożył 41 czarnych kształtów geometrycznych. Dwuwymiarowość płaskich figur geometrycznych stawiała pod znakiem zapytania przekonanie o trójwymiarowym charakterze przestrzeni filmowej, jej iluzji, której przeczy zarówno płaska taśma filmowa jak dwuwymiarowa przestrzeń ekranu.
