Galeria Foksal, Warszawa, 1995
Projekcja w galerii mieszczącej się w oficynie zabytkowego pałacu Zamoyskich w śródmieściu Warszawy nawiązywała do kwestii braku tolerancji wobec bezdomnych imigrantów z Rumunii. Ich pojawienie się w połowie lat dziewięćdziesiątych było traktowane jako kłopotliwe i wypierane ze świadomości społecznej. Wychodzące na dziedziniec okna galerii zasłonięto ścianą, na której wyświetlone zostały obrazy okien. Artysta posłużył się fotomontażem: w fotografie charakterystycznych, okratowanych i oklejonych afiszami wystaw okien galerii wstawił zdjęcia wykonane w obozowisku rumuńskich Cyganów nad Wisłą. Było to jedno z prowizorycznych osiedli na peryferiach miasta, zwykle pospiesznie opuszczanych w wyniku interwencji policji.
