23 wrzesień – 5 listopad 2016
W nowej serii prac Irena Kalicka kontynuuje projekt zainicjowany w 2015 roku i zatytułowany Koń jaki jest, każdy widzi. W inscenizowanych fotografiach ilustruje XVIII-wieczną wizję świata z Nowych Aten księdza Chmielowskiego. Sięgając do dzieła podszytego przesądami i uprzedzeniami, niemniej opatrywanego mianem pierwszej polskiej encyklopedii, artystka w przewrotny sposób piętrzy stereotypy i gra na potocznych skojarzeniach. Wyobraźnię podsycaną fantazmatami ożywia inscenizacją średniowiecznego motywu dance macabre w wykonaniu rozbrykanych, biało-czerwonych kibiców. Ekstrawagancja dziwacznych postaci i swawolnych zachowań, tak jak we wcześniejszych pracach artystki, miesza się z różnymi kodami kulturowymi i odniesieniami do dawnej i współczesnej sztuki.
Wczytując się w Nowe Ateny Kalicka nie podąża za genealogią podsuwanych jej tropów, dance macabre czy ars moriendi są odgrywane postaciami wpisującymi w te przedstawienia współczesne narracje. Liczące kilka wieków dzieło objaśniania świata dostarcza tematów myślanych współczesną kulturą, wizualnością sztuki i kultury popularnej, obrazami, które tak, jak potoczny język, wchłaniają retorykę postkolonialnego dyskursu, genderowych studiów, queerowych teorii i coraz bardziej uwidaczniających się narracji nacjonalizmu, płci, rasizmu. Narodowe resentymenty przybierają groteskową formę na zdjęciu z husarką w kabaretkach i przerysowanym makijażu, dumy Rzeczypospolitej w przebraniu queerowej maskarady.
W eklektycznych mise-en-scènes Kalickiej, fotografiach z krakowianką i góralami, recydywistą i jego świątobliwością, kibicami i murzynami, odgrywane są różne skłonności współczesnej kultury do folkloryzacji, egzotyzacji, demonizacji, ale również do sentymentalnego ogrywania tematów sztuki. Perfekcyjnie zainscenizowana martwa natura nie jest tylko fotograficznym powtórzeniem malarskich pierwowzorów. Autorka odwołuje się raczej do percepcji czerpiącej z wizualnej pamięci, do wyobrażenia, które jest już efektem recepcji, kliszą widzenia, jego spektakularyzacji i tematyzacji. Pozornie „neutralna” martwa natura pokazuje smoczy pazur, nęcąc oko kulturowymi konstrukcjami widzialności wizualnego.
Bożena Czubak
RENA KALICKA
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, gdzie w 2010 roku obroniła dyplom licencjacki w pracowni Grzegorza Przyborka, w 2013 roku dyplom magisterski w pracowni Józefa Robakowskiego.
Mieszka i pracuje w Krakowie.
Wystawy indywidualne:
Koń jaki jest każdy widzi, F.A.I.T, Kraków, 2015
Gęsia Skórka, Fundacja Profile, Warszawa, w ramach WGW 2014.
I did not have sexual relations with that woman, Pracownia SKI, Kraków, 2014.
Autoportret, Pauza, Kraków, 2012.
Totalizator, As Gallery, Kraków, 2012.
Wystawy zbiorowe:
Artyści z Krakowa. Generacja 1980 – 1990, MOCAK, Kraków, 2016.
Uporczywa niemożność koncentracji, City Surfer Office, Praga, 2015
Roots and Fruits, Muzeum Współczesne, Wrocław, 2015.
Wyborny Trup Fotografii Polskiej, BWA, Wrocław, 2015.
Biennale Wro, Muzeum Narodowe, Wrocław, 2015.
Rysopis, Centrum Sztuki WRO, D.H Renoma, Wrocław, 2014.
Future Condition – from reality to algorithm, Photokina Academy, Kolonia, 2014.
Fototeatrzyk Domowy, projekcje Voies Off, Arles, 2014.
Silver, Browar Lubicz, Kraków, 2014.
Darkroom, ART._INKUBATOR, Łódź, 2014.
2m2 Mody, Lookout Gallery, Warszawa, 2014.
Ruja i Prubstwo, CSW Project Room Zamek Ujazdowski, Warszawa, 2013.
Będzie się Dzieło. Kolekcja 2013, Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki, Kraków, 2013.
Sztuka Wymiany. Kolekcja Józefa Robakowskiego, Fundacja Profile, Warszawa, 2013.
Ślina i gwiezdny pył / Spit and stardust , Galeria As, Kraków, 2013.
Mum, I Just Really Need to Focus on My Art Right Now, Galeria Miejska Arsenał, Poznań, 2013.
Tribute to Robakowski, Lokal_30 / Lokal_transfer, Warszawa, 2013.
W istocie niewidzialne, Photokina Academy, Kolonia, 2012.
Fairy Tale Element, Muzeum Sztuki Współczesnej, Wrocław, 2012.
Przestrzenie Ujawnione, Ośrodek Propagandy Sztuki, Łódź, 2012.
In the Matter of Things, Západná terasa Bratislavského hradu, Bratysława, 2011.
Disconnected Images/Rozłączone obrazy, BWA, Bydgoszcz, 2011.
A n i m a l i a, Gabriele Senn Galerie, Wiedeń, 2011.
Come on Come closer, Skwer – Filia Centrum Artystycznego Fabryka Trzciny, 2011.
Come on Come closer, Ośrodek Propagandy Sztuki, Łódź, 2010.
IN OUT, Galeria FabrySTREFA, Łódź, 2010
Brzuch Atlasa, Atlas Sztuki, Łódź, 2010.
Animalia, Zbiornik Kultury, Kraków, 2010.
