Joanna Adamczewska, Carlos Amorales, Birgir Andrésson, Angelo de Aquino, Gábor Attalai, Anna Banana, Joseph Beuys, Julien Blaine, John Blake, René Block, Jean-François Bory, Natalia Brandt, KP (Klaus Peter) Brehmer, Wojciech Bruszewski, Carlfriedrich Claus, Philip Corner, Arthur Cravan, Radomir Damnjanović Damnjan, Małgorzata Dawidek-Gryglicka, Martha Dermisache, Antonio Dias, Andrzej Dłużniewski, Erner Dov, Andrew Dutkewych, Felipe Ehrenberg, Diana Fiedler, Stano Filko, Paul-Armand Gette, Michael Gibbs, Tom J. Gramse, Diego Gutiérrez, Maciej Haufa, John Hilliard, Margrit Kahl, Richard Kostelanetz, Jarosław Kozłowski, Martina Kramer, Barney de Krijger, Mariusz Kruk, Ewa Kulesza, Hannes Lárusson, Ólafur Lárusson, Lucy Lippard, Hanna Łuczak, Inge Mahn, Joan Mathews, Maryna Mazur, David Mayor, Barry McCallion, Michael Metz, Victor Mutale (Kalinoshi), Ann Nöel, Clemente Padin, Ben Patterson, Anna Pawłowska-Klimczak, Andrzej Paruzel, Paul Pechter, Andrzej Pepłoński, Sándor Pinczehelyi, Mikołaj Poliński, Paweł Polus, Piotr Postaremczak, Ilya Rabinovich, Ralf Samens, Maciej Sarna, Mikołaj Smoczyński, William Louis Sørensen, Cezary Staniszewski, Jarosław Szelest, Gábor Sziliasi, David Troostwyk, Franz Erhard Walther, Emmett Williams, Tomasz Wilmański, Richard Wilson, Dorothee von Windheim, Magda Wiśniewska
Projekt Sieci należał do najważniejszych inicjatyw sztuki awangardowej lat siedemdziesiątych XX wieku, w której uczestniczyli artyści z różnych stron świata. Idea Sieci została sformułowana w 1971 przez artystę Jarosława Kozłowskiego oraz historyka i krytyka sztuki Andrzeja Kostołowskiego. W manifeście rozesłanym do ok. 350 artystów i krytyków sztuki z Polski i ze świata zachęcali oni do współpracy i wolnej wymiany faktów artystycznych. Sieć kontaktów rozwijanych pomiędzy artystami niezależnie od struktur instytucjonalnych i barier politycznych rozrastała się na fali konceptualizacji sztuki, zainteresowań sztuką poczty i popularności haseł antysystemowych. Idea wolnego obiegu, dialogu i decentralizacji stanowiła artystyczną alternatywę wobec politycznego i ideologicznego zamknięcia polskiej kultury przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych. Wbrew geopolitycznym podziałom na Wschód i Zachód Sieć rozprzestrzeniała się poprzez wymianę pomiędzy artystami z Europy Wschodniej i Zachodniej, Azji, Ameryki Północnej i Południowej. Anarchizująca idea Sieci była wyzwaniem zarówno dla politycznego status quo Europy Wschodniej, jak i dla rynkowych mechanizmów sceny artystycznej Zachodu. Pierwsza prezentacja Sieci w 1972 roku w Poznaniu, w prywatnym mieszkaniu Jarosława Kozłowskiego, została przerwana przez ówczesne Służby Bezpieczeństwa, drugą zorganizowano w tym samym roku w poznańskim klubie ZPAP. Mimo represji ze strony władz niezależna sieć kontaktów była rozwijana w kolejnych latach; działanie to było kontynuowane w ramach prowadzonej przez Jarosława Kozłowskiego od 1972 roku poznańskiej Galerii Akumulatory 2. W 2012 w Fundacji Profile miała miejsce pierwsza po 40 latach wystawa dokumentacji i prac artystów związanych z Siecią. Z uwagi na obszerne zbiory archiwum Sieci, prezentujemy obecnie drugą część tej wystawy. Towarzyszy je obszerna publikacja będąca pierwszym opracowaniem obejmującym archiwalia i wybór prac artystów uczestniczących w Sieci. Książka obok dokumentacji wizualnej zawiera rozmowę Bożeny Czubak z Jarosławem Kozłowskim oraz tekst badaczki networkingu, Klary Kemp-Welch.
Kuratorzy wystawy: Bożena Czubak, Jarosław Kozłowski
współpraca: Natalia Brandt
