Układ I-VI, 1973, 2’52”, 35 mm
Film poprzedzony bardzo dokładnymi obliczeniami matematycznymi i wykresami graficznymi był realizacją i testowaniem modelu teoretycznego. Badania typologii obrazu i dźwięku w pierwotnej wersji miały obejmować 12 układów. Po wyeliminowaniu części zapisów w trakcie montażu, artysta skupił się na trzech „zasadniczych możliwościach ruchu kamery” obejmujących: ruch liniowy poziomy, ruch liniowy, pionowy i ruch liniowy po przekątnej. W efekcie film jest realizacją szczegółowo opracowanych układów dotyczących taksonomii ruchów kamery.
