film 35 mm, 24'48"
1975
Film składający się z osobnych sekwencji zrealizowanych według scenariuszy uczestniczących w nim artystów stał się niezwykle cennym dokumentem polskiej neoawangardy połowy lat 70. Robakowski zaprosił do udziału kilkudziesięciu twórców, oferując im ok. półtoraminutowy czas emisji na przedstawienie własnych działań. Pierwotnie film miał prezentować artystów związanych z Muzeum Sztuki w Łodzi, ale w zaproponowanej przez autora formie nie został zaakceptowany przez ówczesnego dyrektora muzeum. W rezultacie Robakowski zrealizował autorską wersję filmu, w której pokazał artystów będących, jak pisał, „żywiołem poszerzającym obszary ówczesnej sztuki”.* Film będący rodzajem performatywnej galerii stał się też polemiczną i krytyczną wypowiedzią artysty na temat polityki i hierarchii instytucjonalnych. Oparta na asemblingowej strukturze Żywa Galeria jest punktem odniesienia dla zainicjowanej w 1978 roku Galerii Wymiany, funkcjonującej jako miejsce gromadzenia i dystrybuowania wiedzy na temat sztuki.*
*Józef Robakowski, Aspekty motywujące powstanie filmu „Żywa Galeria”; idem, Aspekty, w: idem, Teksty (1970–1978), Lublin: Galeria Arcus, 1978.
* Galeria Wymiany została założona przez Józefa Robakowskiego i Małgorzatę Potocką (ówczesną żonę artysty) w ich mieszkaniu w Łodzi.
