wideo, 5'
1990
Performans zrealizowany do kamery, w którym artysta poddawał się masochistycznym zabiegom. Manipulując przy twarzy różnymi narzędziami (grzałką, szczypcami, młotkiem, łańcuchem, nożem, widelcem), symulował zadawanie sobie tortur. Przekonany, że „sztuka nie powinna boleć”, dedykował swoje Wideomasochizmy „rzeźnikom sztuki”, performerom okaleczającym swoje ciała. Ta prześmiewcza realizacja stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych prac artysty. Grymasy jego twarzy, filmowane w ciasnym kadrze, były nawiązaniem do fotografowanych min Witkacego* (wielkiego ekscentryka i jednej z największych indywidualności polskiej sztuki), o którym Robakowski nakręcił 10 lat wcześniej film dokumentalny. Pierwsza, dłuższa wersja tego wideo, zatytułowana Obrazki masochistyczne, powstała w 1989 roku.
Witkacy (Stanisław Ignacy Witkiewicz, 1885–1939), wybitny malarz, rysownik, fotografik, powieściopisarz, dramaturg i poeta, filozof, teoretyk i krytyk sztuki.
