wideo, 9’
1982
Wideo zostało zmontowane z materiału sfilmowanego kamerą 16 mm z ekranu telewizyjnego. Artysta rejestrował w swoim mieszkaniu transmisję z pogrzebu Leonida Breżniewa, pierwszego sekretarza Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. W sugestywny sposób pokazał obrzędowość politycznych spektakli komunistycznej władzy i propagandowy charakter obrazów telewizyjnych.
Pamięci L. Breżniewa jest jednym z najbardziej znanych filmów zrealizowanych w czasie stanu wojennego i odnoszących się wprost do języka masowej komunikacji wizualnej mediów rządowych. Manipulując montażem i zwolnionym tempem projekcji, artysta wydobył mechanizmy i medialną retorykę stosowane w celu sterowania percepcją i emocjami widzów.
Przed prezentacją filmu na zjeździe Internationales Künstler-Gremium w Mönchengladbach w 1982 roku została odczytana odezwa Robakowskiego do uczestników tego zjazdu, w której pisał m.in: „Nie mogę pogodzić się z faktem zaistnienia »sztuki militarnej« będącej synonimem władzy bankrutów ideologicznych. W naszych oficjalnych galeriach sztuki, kinach, teatrach, prasie, książkach, radiu, telewizji panoszy się bezkrytyczna szmira militarna. Broni jej egzystencji karabin.”
Po projekcji filmu delegacja polska demonstracyjnie opuściła salę.
