Otwarcie: 21.11.2014, godzina 19.00
Wystawa Nowe praktyki konceptualne prezentowana jest w ramach projektu wymiany ze szwajcarską Galerią Annex 14 z Zurichu. W warszawskiej Fundacji Profile pokazywane są prace dwóch artystów, którzy w swoich praktykach artystycznych, podtrzymują konceptualny impuls refleksji nad językiem sztuki, mechanizmami jego percepcji i oddziaływania. Jérôme Leuba i Christian Vetter, mimo sięgania do różnych mediów, tradycji i odniesień, obaj kwestionują oczywistość tego, co i jak widzimy.
Jérôme Leuba w swojej praktyce czerpie z obrazów medialnych, zachowując jednocześnie dystans wobec wizualnej zgiełkliwości mediów. Jak mówi, „nie chodzi o produkcję obrazów, ale o sposób ich postrzegania i sposób pracowania z obrazami”. Interesują go mechanizmy oddziaływania obrazów, ich przemoc i pamięć. W swoich pracach unika spektakularyzacji, ale sięga do przedstawień pozornie tylko oczywistych, których nie da się jednoznacznie zinterpretować. To, co podsuwa odbiorcom zazwyczaj uruchamia pamięć innych obrazów, głęboko zakorzenionych w zbiorowej świadomości.
Od przeszło dziesięciu lat realizuje prace opatrywane wspólnym tytułem – Battlefield (Pole walki). Fotografie, instalacje, działania performanse, zapisy wideo i filmy są swego rodzaju polami napięć, w których toczy się gra pomiędzy tym co widziane i tym, co wbrew nieobecności wyłania się z pamięci szkolonej medialnymi przekazami. W fotograficznym dyptyku zatytułowanym battlefield#36/pictureless (2007) na jednym ze zdjęć grupa dziennikarzy otacza ciasnym kółkiem niewidoczny (i nieistniejący) obiekt ich uwagi. Drugie ze zdjęć, przedstawiające scenę aresztowania, mimo że inscenizowane, uruchamia pamięć tego typu obrazów znanych z prasowych czy telewizyjnych doniesień.
Pod hasłem Living sculptures (Żywe rzeźby) artysta aranżuje rodzaj akcji, do których angażowane są osoby, zachowujące się w naturalny sposób, wykonujące jakieś zwyczajne, niezbyt rzucające się w oczy czynności. Nie anonsowane wcześniej i niekiedy nawet trudne do zauważenia, działania Living sculpture grają na dwuznaczności tego, co rzeczywiste i jednocześnie wpisane w obszar sztuki.
Christian Vetter jest malarzem zaabsorbowanym językową naturą sztuki, jak sam mówi: „Próbuje zrozumieć, jak ten język jest robiony. Zastanawia mnie różnica pomiędzy dosłownym a malarskim językiem. Nurtuje mnie pytanie: co dzieje się ze słowem kiedy już staje się materialne, kiedy jest namalowane.” W obrazach i rysunkach realizowanych w ostatnich latach maluje teksty, które przekształca w obrazy. Interesują go możliwe odniesienia tych namalowanych słów-obrazów, które przestają odnosić się do swoich desygnatów. Poszczególne litery nabierają wizualnych znaczeń, stają się częścią struktury obrazu czy rysunku. Sposób ich kreślenia/malowania bardziej kojarzy się z typograficzną funkcjonalnością niż kaligraficznym kunsztem. Artysta wypracował charakterystyczny, uproszczony krój liter, w którym nie chodzi o ich kształt ale walor strukturalny.
Związki pomiędzy językiem malarstwa i namalowanymi słowami znajdują rozwinięcie w jego Manifeście malarskim (2010) składającym się z 33 prac na papierze. Krótkie frazy na kolejnych pracach dotyczą malarstwa i często emanują poczuciem humoru: DEFINE VAGUNESS (ZDEFINIUJ MGLISTOŚĆ), NIENAWIŚĆ OD PIERWSZEGO WEJRZENIA. Mimo tytułu, „manifest” niczego nie proklamuje i nie ma deklaratywnego charakteru, jest raczej manifestacją malarstwa jako języka, który unika przedstawieniowości i jakichkolwiek oczywistości. Język malowanych słów pozwala odwoływać się do czegoś, czego nie ma w obrazie i jednocześnie przekształcając się w czysto malarskie znaki gubi znaczenie tych słów. Dwoistość językowego i wizualnego zapisu komplikuje relacje między znaczącym i nie dającym się jednoznacznie określić znaczonym.
Kurator wystawy: Suzanne B. Friedli
Jérôme Leuba (1970) żyje i pracuje w Genewie. Swoją praktykę artystyczną zaczynał od realizacji filmowych, obecnie używa różnych mediów: fotografii, wideo, instalacji przestrzennych, działań typu performanse.
Jego wystawy indywidualne były prezentowane m.in. w: Centre pour l’Image Contemporaine, Genewa (1997, 2003); Kunsthall, Oslo (2005); MAMCO, Genewa (2005, 2007); Centre Culturel Suisse, Paryż (2006); Centre d’art de Neuchâtel (2011); Casal Solleric, Palma de Mallorca (2013). Jego prace były prezentowane w ramach wystaw grupowych, m.in. w: Museum of Contemporary Art (KIASMA), Helsinki (1998); Centre d’art contemporain, Rzym (1999); Centre d’Art Contemporain, Genewa (2000, 2003, 2004, 2005); Contemporary Art Center, Wilno (2004, 2009); Martin Gropius Bau, Berlin (2005); Kunsthaus Museum, Zurich (2008); Fri-Art Kunsthalle, Fribourg (2008); Museum für Gegenwartskunst, Bazylea (2010); Galerija Skuc, Ljubljana (2011);Fotomuseum Winterthur, Winterthur (2012).
Cristian Vetter (1970) mieszka i pracuje w Zurichu. Jego malarstwo ewoluowało od ekspresyjnej, kolorowej abstrakcji do prac figuratywnych, by powrócić do ograniczonych kolorystycznie, abstrakcyjnych struktur malarskich. Poza malarstwem i rysunkiem, Vetter sięga również do innych mediów, m.in. wideo, fotografii, instalacji przestrzennych. Jego indywidualne wystawy prezentowane były m.in. w: Galerie Brigitte Weiss, Zürich (2004, 2006, 2007); Museum Langmatt, Baden (2007); Kunstmuseum St.Gallen, St. Gallen (2008); Villa Merkel Galerien der Stadt Esslingen am Neckar (2009); Yvon Lambert Gallery, Nowy Jork (2010); Trudelhaus, Baden (2010); Forum Vebikus, Schaffhausen (2011); Hilfiker Kunstprojekte, Lucerna (2012). Jego prace prezentowano w ramach wystaw zbiorowych, m.in: Helmhaus Zurich, Zurich (2002, 2005, 2013) Kunstmuseum St. Gallen, St. Gallen (2006, 2007,2011); Kunsthaus, Zurich (2008); Kunstmuseum, Bern (2009); Museum Marta Herford (2009); SMAK, Gent (2009); Art en Ile, Genwa (2009); Centre for Contemporary Art, Wilno (2009); Musée des Beaux-Arts, Le Lôcle (2010); Shedhalle, Zurich (2010);), 2012); Centro d`arte contemporanea, Bellinzona (2013).
Projekt współfinansowany / The project is supported by
