GORGONA
Prace z kolekcji Marinko Sudaca

Wystawa prezentuje kolektyw artystyczny działający w Zagrzebiu w latach 1959–1966/68, którego działalność należała do najważniejszych manifestacji neoawangardowych ruchów lat 60.  

Gorgona była duchową i intelektualną wspólnotą, tworzoną przez zaprzyjaźnionych artystów historyków sztuki, których połączyły wspólne zainteresowania, artystyczny radykalizm i niechęć wobec „socjalistycznego modernizmu” promowanego przez politykę kulturalną ówczesnej Jugosławii.

Do jej ścisłego grona należeli malarze: Josip Vaništa, Julije Knifer, Marijan Jevšovar,  i Đuro Seder; rzeźbiarz Ivan Kožarić; architekt Miljenko Horvat oraz historycy sztuki i krytycy: Radoslav Putar, Matko Meštrović, Dimitrije Bašičević znany pod pseudonimem Ivan Mangelos.

Działania grupy powstałej pod koniec lat 50. antycypowały późniejszą konceptualizację sztuki, praktyki mail artu i performensu. W jej kolektywnych działaniach zacierały się granicę pomiędzy codziennymi czynnościami i uprawianiem sztuki, która polegała m.in. na wspólnym spędzaniu czasu, spacerach , wycieczkach,  rozmowach, wymianie korespondencji. Według słów lidera grupy, Josipa, Vaništy, Gorgona miała istnieć ”w sferze idei”.  

Aktywność grupy obejmowała różne akcje, wyrażanie poglądów
w Kwestionariuszach, dzielenie się refleksjami w Myślach miesiąca, prowadzenie galerii nazwanej Studio G i wydawanie antymagazynu Gorgona. Każdy numer antymagazynu był autorską realizacją jednego twórcy. Działania Gorgony cechowała ironia i przewrotne poczucie humoru, a dystans wobec ówczesnej rzeczywistości przejawiał się w postawie „aktywnego eskapizmu”.

W ramach wystawy prezentowane są prace poszczególnych członków grupy, dokumentacja z ich wspólnych działań i z wystaw prezentowanych w Studio G,  kolejne numery antymagazynu Gorgona oraz archiwalia w postaci tekstów i korespondencji.