INSTRUMENT OSOBISTY

Elektroakustyczny przyrząd skonstruowany przy współpracy ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia pod dyrekcją Józefa Patkowskiego.

Jego działanie polega na regulacji dopływu, barwy i natężenia dźwięku za pomocą ruchu dłoni.  Przyrząd składa się z mikrofonu umieszczonego na czole odbierającego dźwięki otoczenia, które są następnie są przekazywane do urządzenie filtrującego umieszczonego na dłoniach.  Urządzenie filtrujące wyposażone w czujniki światła, regulowane przez ruch dłoni, wysyła zmodyfikowany dźwięk do dźwiękoszczelnych słuchawek. Gdy dłonie są zamknięte, w słuchawkach słychać ciszę, otwarcie dłoni i odwrócenie ich w kierunku światła powoduje, że urządzenie filtrujące przekazuje do słuchawek wszystkie dźwięki z otoczenia.  Prawa dłoń steruje niskimi, a lewa dźwiękami wysokimi.

„Instrument osobisty” powstał w kontekście sytuacji politycznej lat 70. W sytuacji ekspresji artystycznej narażonej na cenzurę i kontrolę, Krzysztof Wodiczko skonstruował przyrząd służący do regulacji i selekcji docierających dźwięków, a więc treści, informacji, medialnego szumu. „ Instrument osobisty” pozwalał użytkownikowi na demokratyzację przestrzeni publicznej poprzez wolny wybór tego, co słyszane.