2002
wideo 09:01
występują: Monika Bębenek, Magdalena Golon, Alicja Karska, Aleksandra Went
muzyka: Marcin Zieliński
Miejscem akcji filmu jest konstrukcja nigdy nieukończonego budynku hotelu. Zlokalizowana w gdańskiej dzielnicy Brzeźno, tuż przy plaży, owa zagadkowa, opuszczona budowla przez lata zaznaczała się w nadmorskim krajobrazie swoim surowym i ostrym kształtem. Przestarzały technologicznie szkielet budowli, wykonany ze stali i prefabrykowanego betonu przypominający pozostałości modernistycznej ” elegancji” socjalistycznych budynków, determinuje zachowanie grupy dziewcząt ubranych w stroje pokojówek. Biegają i krzątają się po nieistniejących pokojach, ścielą łóżka, kładą się spać.
Powatarzają te czynności nawet gdy pojawia się grupa robotników mająca zdemontować konstrukcję budynku. Kadry z demontażu przenikają się z obrazami dziewcząt, które w hipnotycznym transie wykonują swe czynności.
W nieprzerwanej, rytmicznie toczącej się narracji można doszukiwać się pogłosu modernistycznych utopii, nadziei organizacji świata według uniwersalnych rytmów funkcjonalizujących życie, czynności i zachowania.
