18 luty – 25 marzec 2017
Nowy cyklu obrazów Natalii Brandt zatytułowany Zaślepianie dotyczy pamięci, tego, jak pamiętamy i co obrazy robią z naszą pamięcią. Czy aby pamiętać, trzeba sobie wyobrazić? Prezentowane na wystawie obrazy niewiele mają wspólnego z zasadą natychmiastowego działania benjaminowskiej monady. Fotograficzne wydruki naklejane na płótna artystka pokrywa malarskimi wzorami, zasłaniając utrwalone na zdjęciach obrazy zniszczeń, cierpienia, okrucieństwa. Malowanie jest tu zakrywaniem, spuszczaniem zasłony na ikony horroru, bezwiednie konsumowane w codziennych newsach zdjęcia z ofiarami wojen, ataków terrorystycznych, ludobójstwa. To, co artystka nazywa zaślepianiem polega na pozbawianiu tych obrazów „efektu rzeczywistości” , niedopuszczaniu do ideologicznej naturalizacji ich widzenia.
Kilkunastu obrazom z cyklu Zaślepianie towarzyszą pocztówki, standardowe widoki różnych miejsc, funkcjonujące bardziej jako obrazy reprodukujące nasze wyobrażenia o przywołanych miejscach. Widokówki z Konga, Rwandy, Phnom Penh, Bejrutu czy Londynu pokazują te miejsca jako turystyczne atrakcje. Ale nieruchome widoki stające się częścią pamięci wizualnej zostały przywołane z powodu innej, „złej pamięci” kojarzącej się z nazwami tych miejsc. Do tej pamięci odsyłają wydruki fotograficzne na płótnach, sceny horroru przysłaniane malarskimi motywami. Ich abstrakcyjne formy to powiększone detale, „skrawki ziemi” wzięte z widoków utrwalonych na pocztówkach. Przeskalowane do granic czytelności formy gubią pierwotne kształty i tworzą własną strukturę nakładającą się i w różnym stopniu przesłaniającą okrucieństwa przedstawione na wydrukach fotograficznych. W tego rodzaju zdjęciach mamy do czynienia nie tylko z reprodukcją obrazów cierpienia ale również z produkcją spojrzenia i dystrybucją pamięci. Autorka Zaślepiania zakrywając te przedstawienia nie pozwala spojrzeniu wpaść w pułapkę obrazu, dać się prowadzić jego retoryce i pamięci. Mówiąc o „sumieniu obrazów” stara się nie dopuścić do spektaluaryzacji ich widzenia.
Natalia Brandt (1983) ukończyła malarstwo i rysunek w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (2003-2009), dyplom z rysunku i malarstwa w pracowni prof. Jarosława Kzłowskiego i Dominika Lejmana. Od 2011 uczy w V Pracowni Rysunku Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, fotografią, wideo, książką artystyczną, tworzy obiekty i instalacje. Jej wystawy indywidualne prezentowane były m.in. w Galerii Annex 14, Zurych (2014); Galerii AT, Poznań (2014); Centro di Arte Contemporanea Café Europe, Rzym (2013); Fundacja Profile, Warszawa (2012, 2009); Galerii OKO/UCHO, Poznań (2007); Galerii Anex, Poznań (2006).